Po Polsku
Par Zofia Jouhier
Jestem tu i jestem tam. Poznaje linie świata moimi oczami. Jednym ruchem, moje nogi noszą mnie bez końca. Lubię obejrzeć każdy pejzaż abym mogła go znów zobaczyć kiedy zamykam oczy. Kolory są mnóstwe, nie tylko zielona natura i niebieskie niebo. Sucha ziemia jest jak pomarańczowa a kwiaty najczęściej różowe. Białe domy, żółte słońce, brązowy drzewa i od czasu do czasu piękna Tęcza. Kupuje też wizytówki którymi moje słowa będą podróżować do znajomych i rodziny. Cieszyłam się również na widok ptaków w niebie czy na gałązkach. Zwierzęta są skarbem lasach i polan. Trzeba sobie zostawić czas na obserwowanie kilka niesamowitych gatunków. Każdy chce mieć tą szansę zobaczyć morze i Oceany, oddychać jody i położyć nogi w piasku. Zbierać muszelki Równo jak się zbiera grzyby w górach. Poznałam ciepło, zimno, wichury i deszcze. Bo nie może być harmonijnie tak samo.
OpenEdition vous propose de citer ce billet de la manière suivante :
Charline Pluvinet (8 septembre 2020). Po Polsku. Master Littérature générale et comparée, Université Rennes 2. Consulté le 13 décembre 2024 à l’adresse https://doi.org/10.58079/ra12